Marcel en Thea, wat een bijzonder stel. En wat een grote dierenvrienden.
Hartelijkheid stond bovenaan. Aan eten nooit gebrek, denkend aan het heerlijk zelfgemaakt gebak. Marcel steeds duidelijk aanwezig, door zijn uiterlijk maar ook verbaal.
Thea iets bescheidener, maar steeds met een lach en veel humor. Heel vaak kuste Thea de grond, niet uit eerbied maar gewoon omdat ze wéér gevallen was. Haar stille verdriet droeg ze van binnen en soms vertelde ze er iets van ...
Een mooi bijzonder stel !!!
Dankbaar
